منشور کوروش بزرگ، یک استوانه? سفالین پخته شده، به تاریخ ???? میلادی در پی کاوش در محوطه? باستانی بابِل کشف شد. در آن کوروش بزرگ رفتار خود با اهالی بابِل پس از پیروزی بر ایشان توسط ایرانیان را شرح داده است.

این سند به عنوان نخستین منشور حقوق بشر شناخته شده، و به سال ???? میلادی، سازمان ملل آن را به تمامی زبانهای رسمی سازمان منتشر کرد.

این تأییدی است بر اینکه منشور آزادی بشریت که توسط کوروش بزرگ در روز تاجگذاری وی منتشر شده، می‌تواند برتر باشد از اعلامیه حقوق بشر که توسط انقلابیون فرانسوی در اولین مجمع ملی ایشان صادر شده. اعلامیه حقوق بشر در نوع خود، در رابطه با بیان و ساختارش بسیار قابل توجه است، اما منشور آزادی که توسط پادشاه ایرانی (کوروش) در ?? سده پیش از آن صادر شده، به نظر معنوی تر می آید.

با مقایسه? اعلامیه حقوق بشر مجمع ملی فرانسه و منشور تأیید شده توسط سازمان ملل، با منشور آزادی کوروش، این آخری با در نظر گرفتن قدمت، صراحت، و رد موهومات دوران باستان در آن، با ارزش تر نمود می کند.

کوروش بزرگ به سال ??? پیش از میلاد وارد شهر بابِل شد، و پس از زمستان، در اولین روز بهار رسما تاجگزاری کرد.منشور او به این شرح است:

بی شمار سپاهانم به صلح در بابل گام برداشتند. روا نداشتم کسی وحشت را بر سرزمین سومر و اکد من دوست دارم فرا آرد. نیازمندیهای بابل، تمامی پرستشگاههای آنان را پیش دیده داشتم و در بهبود زندگی همگان کوشیدم. شهروندان بابِل... همه یوغهای ننگین بردگی را از مردمان بابل برداشتم.خانه های ویرانشان را آباد کردم و به تیره بختیهایشان پایان دادم.

من به تمام سنتها, و ادیان بابل و اکد و سایر کشورهای زیر فرمانم احترام می‌‌گذارم. همه ی مردم درکشورها و سرزمینهای زیر فرمان من در انتخاب دین, کار و محل زندگی آزادند. تا زمانی که من زنده ام هیچکس اجازه ندارد اموال و داراییهای دیگری را با زور تصاحب کند. اجازه نخواهم داد کسی دیگری را مجبور به انجام کار بدون دریافت مزد کند. هیچکس نباید به خاطر جرمی که اقوام یا بستگان او مرتکب شده‌اند تنبیه شود. من جلوی برده داری و برده فروشی از زن و مرد را میگیرم و کارکنان دولت من نیز چنین کنند تا زمانیکه این سنت زشت از روی زمین برچیده شود. شهرهای ویران شده در آنسوی دجله و عبادتگاههای آنها را خواهم ساخت تا ساکنین آنجا که به بردگی به بابل آواره شده اند بتوانند به خانه و سرزمین خود بازگردند.

 

نام جاوید وطن

صبح امید وطن

جلوه کن در آسمان

همچو مهر جاودان

وطن ای هستی من

شور و سرمستی من

جلوه کن در آسمان

همچو مهر جاودان

بشنو سوز سخنم

که هم آواز تو منم

همه جان و تنم

وطنم وطنم وطنم

بشنو سوز سخنم

که نواگر این چمنم

همه جان و تنم

وطنم وطنم وطنم

همه با یک نام و نشان

به تفاوت هر رنگ و زبان

همه شاد و خوش و نغمه زنان

ز صلابت ایران جوان

ز صلابت ایران جوان

ز صلابت ایران جوان

 

من از نسل شراب و آتش هستم

من از تیر و تبار ارش هستم

منم از تیره دارا و کورش

درون پیکرم خون سیاوش

منم یک آریا،ایران پرستم

از آب و خاک ایران زنده هستم

پیام عشق زرتشت ،بر دل من

همیشه لطف ایزد شامل من

وجودم ریشه در ایران دوانده

بجز عشق وطن در دل نمانده

هوا سنگین بود،دور از دیارم

دلم غمگین بود دور از دیارم

دلم از مهر ایران مهربانست

وفای من به خاکش جاودان است

ز دریایش دلم آرام و آبیست

چو صحرایش ،دلم از کینه خالیست

ندارد دشمن ایران رهایی

ز تیغ تیز خشم آرایایی

همیشه می پرستم آشکارا

خدای میهن و میهنخدا را

 

نام ایران



واژهی ایران در فارسی باستان(airya)ودر فارسی میانه به شکل «اران»(er?n) بوده، و برگرفته از شکل‌ قدیمی «airya nama» و به معنای «سرزمین مردمان اصیل» است.



واژهی «آریا» در زبان‌های اوستایی، فارسی باستان و سنسکریت به ترتیب به شکل‌های «اَیریه»(airya)،«اَریه»(?riya)،«آریه»(arya) به کار رفته‌است. و نیز در زبان سنسکریت «اریه»(ariya) به معنی سَروَر و مهتر و «آریکه»(aryaka) به معنی مَردِ شایسته? بزرگداشت و حرمت است و آریایی به‌زبان اوستایی «ائیرین»(airyana) و به‌زبان پهلوی و فارسی دری «ایر» خوانده می‌شود و ایرج به‌زبان آریایی "airya" است. ایر در واژه به‌معنی «آزاده» و جمع آن «ایران» به‌معنی «آزادگان» است.





نام ایران در لغت به معنی «سرزمین آریاییان» است و مدت‌ها قبل از اسلام نیز نام محلی آن نیز ایران، اران، یا ایرانشهر بود.[?]، البته از ??? سال پیش از میلاد تا ???? در عرصه بین‌المللی با نام پرشیا شناخته می‌شد[1] که در سال ???? با درخواست رسمی رضاشاه پهلوی همان نام بومی کشور (ایران) در عرصه بین الملل هم مورد کاربرد قرار گرفت. نام "پرشیا همچنان در زبان‌های اروپایی به دلیل سابقه تاریخی - فرهنگی اش مصطلح است اما در اخبار سیاسی بیشتر از نام ایران استفاده می‌شود. بیشتر نمایشگاه‌های بزرگ فرهنگی- هنری ایران که در سال‌های اخیر در اروپا برگزار شده مانند «هفت هزار سال هنر ایران» و «امپراطوری فراموش شده» نام "پرشیا را در عنوان خود داشته‌اند.

 

 

منشور آزادی کوروش
اولین سرود ملی ایران
آریایی
نام ایران